Мансапқорлық маңдайға біткен сормен тең!(2)
Бүгінде қызметте өскен адамды жұрт табысты жан деп есептейді. Жастардың көпшілігі карьералық өсуді өмірлік мақсаты етіп ұстанған. Көкесін ортаға салу, пара беру, біреудің орнын тартып алу үшін оған нақақтан жала жауып, арыз жазу, үлкен басшыларға жағымпаздану, тағысын-тағылардың ешқайсысынан тайынбайды. Сондағы мақсаты ойы басшы болса, мал-мүлік жинап қалуға жол ашылады, қала берді өзінен төмендерге өктем сөйлеп, тізесін батыратын мүмкіндік бар. Сол әуре жандар басшылық, билік, күш-құдірет және әділдік атаулының бәрі жалғыз Құдайға тән екенін білмейді-ау.
